Schemat uprawy
Państwa strategia jest decydująca
Wyróżnia się dwie strategie uprawy paulowni.
Uprawa w celu uzyskania biomasy
W przypadku koncepcji plantacji paulowni, jako źródła biomasy, szczególnie w celu wykorzystania w energetyce, niezbędna jest duża liczba zasadzanych roślin, aby od samego początku zagwarantować najwyższy z możliwych przyrost masy drewna. W typowym przypadku na każdy hektar plantacji zasadzeniu ulega pomiędzy 2222, a 2500 sadzonek paulowni, przy zachowaniu odstępu o wymiarach 2 x 2, lub 1.5 x 3 metra. Rozplanowanie rozmieszczenia dziur pod sadzonki staje sie w tym wariancie znacznie droższe i wymaga ponadstandardowych nakładów. Z powodu niewielkiej odległości pomiędzy rzędami drzew, użycie folii do ściółkowania staje się niemożliwą do uniknięcia i generującą dodatkowe koszta koniecznością. Planujący założenie plantacji paulowni w celu uzyskiwania biomasy powinien w pierwszej kolejności dokonać orki całego terenu. Wycinka drzewa energetycznego paulowni dokonuje się w trzy-czteroletnim cyklu.
Uprawa w celu uzyskania drzewa o wysokiej wartości
Przed uruchomieniem plantacji paulowni w celu uzyskiwania drzewa o wysokiej wartości należy odpowiedzieć sobie na pytania, czy celem uprawy będzie uzyskanie możliwie wysokiego przyrostu wartości otrzymywanego drewna, czy raczej zachowanie możliwie niskich kosztów samej uprawy. Jak już powyżej zasugerowano należy w danym przypadku zanalizować występujące charakterystyki terenu przeznaczonego pod uprawę. Na zboczach i terenach podatnych na erozję nie powinno dokonywać się orki. Przy utrudnionym dostępie do terenu, lub niedysponowaniem odpowiednimi maszynami rolniczymi, jak również na terenach ubogich w substancje odżywcze zaleca się dokonywanie sadzenia przy pomocy świdrowania. Każdo, kto chce uzyskać duży przyrost pełnowartościowego drzewa powinien w każdym przypadku zastosować folię do ściółkowania.
Schemat uprawy
Uprawa w celu pozyskania biomasy
Plantacje paulowni, których celem jest pozyskanie biomasy są z reguły sadzone przy wykorzystaniu schematu 1,5 x 3 metry. Na umożliwiających szybki wzrost terenach, oraz przy dużym nasłonecznieniu teoretycznie możliwe są również odległości pomiędzy drzewami w rozmiarze 2 x 2 metra, jednak wąski odstęp pomiędzy rzędami uprawianych roślin jest problematyczny w sytuacji dużej mechanizacji uprawy, gdyż większość standardowych maszyn rolniczych nie jest w stanie zmieścić się pomiędzy ciasno posadzonymi drzewami. Odstęp o wielkości 1,5 x 3 metra odpowiada liczbie drzew na hektar w wysokości około 2 222 osobników, węższe odstępy oznaczają zagęszczenie 2 500 paulowni na hektar.
Plantacje biomasy mogą być optymalnie wycinane w 3-4 letnim cyklu, przy czym pierwszy cykl powinien trwać o rok dłużej niż kolejne. Zagwarantuje to, że paulownia zdąży odpowiednio silnie rozwinąć się na plantacji i będzie zdolna dostarczać większe ilości drewna przez kolejne cykle uprawy.
Uprawa w celu pozyskania drzewa o dużej wartości.
Podczas gdy, w sytuacji plantacji produkujących biomasę liczba zasadzonych drzew odpowiada liczbie wyciętych, to przy produkcji drewna o dużej wartości do wycinki kwalifikuje się mniejsza liczba drzew, niż ilość zasadzonych. W zależności od obserwowanych tendencji wzrostu, jedno, lub dwukrotnie dokonuje się przetrzebienia plantacji, polegającego na przerzedzeniu uprawy. Ostatecznie dokonuje się wycinki najbardziej wartościowych drzew, zapewniając im wcześniej najbardziej optymalne warunki do rozwoju i wzrostu. Większa gęstość drzewostanu powoduje, że poszczególne drzewa rosną prosto i pozbawione są sęków. W dalszej kolejności wyróżnia się drzewa w plantacji, tak zwane drzewa typu Z, charakteryzujące się równomiernymi rozłożeniem słojów rocznych. Równomiernie rozmieszczone na całej szerokości pnia słoje roczne są obok braku sęków jedną z najważniejszych cech wpływających na wartość drewna.
Ilość drzew typu Z silnie zależy od lokalizacji plantacji i nasłonecznienia. Dla paulowni ilość drzew typu Z, zapewniająca najbardziej optymalny wzrost z jednego hektara wynosi 416 sztuk. Te 416 sztuk należy rozmieścić przy zachowaniu odległości 6 x 4 metra.
Istnieją dwie zasadnicze drogi prowadzące do osiągnięcia celu uprawy. W pierwszym wariancie należy zasadzić 833 paulowni na hektar, przy zachowaniu odstępu o wymiarze 3 x 4 metra. W połowie cyklu uprawy należy dokonać przerzedzenia tak, aby uzyskać końcowy odstęp.
W drugim wariancie należy zasadzić 1 250 paulowni przy zachowaniu odstępu o wymiarze 2 x 4 metra. Do osiągnięcia ostatecznej gęstości uprawy należy dokonać dwóch przerzedzeń, rozłożonych w czasie na cały cykl uprawy.
Pierwszy z dwóch wariantów cechuje się niskim kosztem, ze względu na mniejszą ilość zużywanych sadzonek. Niekorzystne są tutaj, przede wszystkim, niewielkie możliwości wpływu na drzewo podczas kontroli przyrostu słojów rocznych, niewielka możliwość wyboru najcenniejszych drzew przy zbiorze, jak również niska wartość otrzymywanego podczas przerzedzenia drewna.
Drugi wariant, poprzez dwa, czasowo niezależne od siebie przerzedzania, umożliwia precyzyjne sterowanie wzrostem uprawianego drzewa. Ze względu na wiek uprawy, podczas drugiego przerzedzenia ilość otrzymanego po ścince drewna, w szczególności wartościowych pni, może osiągnąć znaczną cenę. Może to stanowić pierwszy, lukratywny dochód z plantacji, jeszcze przed ostatecznym wycięciem uprawianych drzew. W szczególności na terenach, gdzie panuje podwyższone ryzyko zaistnienia szkód spowodowanych przez przymrozki, bezpośrednio wpływających na jakość pni, ale również we wszystkich innych regionach, wysoka liczba zasadzonych roślin zapewnia szerszą możliwość dokonania zbioru najcenniejszych drzew typu Z. Nieznacznie większe koszty zakupu sadzonek przy zakładaniu plantacji są w pełni kompensowane poprzez większy zwrot z uprawy.